Ant Me Hum Dono Hi Honge....

"Bhale hi Zaghade, Gussa Kare,

EK Dusre per Tut Pade,

Ek Dusre per Dadagiri Karne ke liye,

Ant me Hum Dono hi Honge....

Jo kahena he Vah Kah le..

Jo Karna He woh Kar Le..

Ek Dusre Ke Chashme Or Lakdi Dhundhne me..

Ant Me Hum Dono Hi Honge...

Main Roothu To Tum Mana Lena..

Tum Rootho To Main Mana Lunga..

Ek Dusre ko Lad Ladane ke liye

Ant me Hum Dono hi Honge...

Aankhe Jab Dhundhali Hongi..

Yad-dast Jab Kamjor Hongi..

Tab Ek Dusre ko Ek Dusre me Dhundhane ke liye..

Ant me Hum Dono hi Honge...

Ghutne Jab Dukhane Lagenge..

Kamar Bhi Jhukna Band Karegi...

Tab Ek Dusre ke Pav Ke Nakhoon Katne ke liye..

Ant Me Hum Dono Hi Honge....

Meri "Heath Report" Ek Dum Normal He..

"I Am All Right" Aisa Keh Kar

Ek Dusre ko Bahkane ke liye

Ant Me Hum Dono Hi Honge...

Sath Jab Chhut Jayega..

Bidaayi Ki Ghadi Jab Aa Jayegi...

Tab Ek Dusre ko Maf Karne ke Liye Or

Ek Dusre Ko "Alvida" Kahne Ke Liye....

Ant Me Hum Dono Hi Honge...

~Prem....

Unchai....

"Jaha Yar Yad Na Aaye Vo Tanhai Kis Kam Ki....

Bigade Rishtey Na Bane To Khudai Kis Kam Ki..

Beshak ! Apni Manjeel Tak Jana He....

Per Jaha se Apna Dost Na Dikhe Voh Unchai Kis Kam Ki......"

~ Prem

Apne

"Jindagi Ke Kashmakash Me...
Vaise to main Bhi Kafi Busy Hoon....
Lekin Waqt ka Bahana Banakar,
Apno Ko Bhul Jana Mujhe Aaj Bhi Nahi Aata........"


------------Prem------------

Jindagi

“જખમ તેં મને દીધા ઓ મારવા માટે……
શું હું કહું એકેક જખમ ની એકેક કહાની છે………………”

“એ વાલિયા ને ફિકર માત્ર નથી લુંટ થી શું થાય છે…
લુંટવું મારો ધર્મ છે,અરે કર્મ છે રંજ તેનો લગીરે નથી….
વાંસ ના ને સાગ નાં વનની, બનાવી લોભામણી યોજના..
બેરહેમી થી લુંટે ભાઈ ભાઈ ને,જેનો રંજ તેમને લગીરે નથી…
એ સત્તા ના સેતાનો બની નાદાન,ચૂંટણી માં ઝુકી જાય છે..
આવી સત્તા પર બનાવે ભિખારી,રંજ તેનો લગીરે નથી…”

“હર મહેફિલમે તેરા નામ થા,હર મહેફિલમે તેરા કામ થા,,,
આજ વહાં કબ્રસ્તાન હૈ,હર જગહ જહાં મેરા નામ હૈ…………”

“દેખો યે વતન હૈ હમારા,મર્કટ સા બન રહ હૈ……
બચાના હૈ ઉસે ,મગર દિખતે નહિ કૃષ્ણ,મશીહા,પયગંબર કહીં…………”

“ફૂલ કહે સવારની કિંમત ભલા મારી..
હજારો માં થાય છે……..
સાંજ ના કિંમત ભલા મારી……
હરાજી માં કેમ થાય છે…..?

સમય કશા નો હતો,કોણ માનશે?
જમાનો નશા નો હતો કોણ માનશે?
પથ્થરો પૂજાયા ને માણસો હડફેટે ચડ્યા,
લવારો દશા નો હતો કોણ માનશે?
સમય તો ટાઇમ પાસ કરવા આવ્યો હતો,
એમાં પણ એ વેડફાયો કોણ માનશે?
સાગર મીઠો અને નદિયોં ખારી થઈ ગઈ,
માછલીઓ રડી હતી ચોધાર કોણ માનશે?
વસંત અને પાનખર એક ધાર છે તલવાર ની,
વાંક હતો ફુલો નો કોણ માનશે?
એક માં ખીલ્યા તો બીજા માં કરમાય ગયા,
દોષિત ઠર્યા બિચારા ભમરાઓ કોણ માનશે?
બાકી અહીં તો કેટલાયે “પ્રેમ” કાગળો ચીતરી ગયા,
આ તો શબ્દો નો હતો સરવાળો કોણ માનશે?
………………………………………………..પ્રવિણકુમાર “પ્રેમ

“નોકરી ના નથી ઠેકાણા શું કરું.
આકરા છે આ ઉનાળા શું કરું.
કોલેજ માં આવી આમ-તેમ રખડું છું,
ઘર માં ચાલે છે રાડા શું કરું…
પૈસો હતો તો ધૂમ વાપર્યો,
હવે લોકો આગળ બિચારા શું કરું.
લાગ મળે તો ભાગી જાવ આ દુનિયા થી,
નડે છે ધરમ ધુતારા શું કરું..
મિત્રો પાસે દેવું કરી પરીક્ષા આપી,
તોયે ના ઉતર્યા દેવાળા શું કરું.
પૈસા એ ડુબાડ્યો જિંદગી ના સાગર માં,
નથી હવે કોઈ કિનારા શું કરું.
ચાર વર્ષ બગાડ્યા તોયે ગ્રેજ્યુએટ નથી,
તૂટ્યા સ્વપ્ન ના મિનારા શું કરું…
કોઈ તક મળે તો સાંપડી લવ નોકરી ની
નહિ તો એ………..”લોકો ના ઓશિયાળા” શું કરું……(૨૪/૦૪/૨૦૦૯માં)

“મિત્રો દિલ્હી ગેંગ રૈપ માં મૃત્યુ શરણ થયેલી યુવતી ને શ્રધાંજલિ આપવા આ કવિતા નું સર્જન કર્યું છે…જો સારી લાગે તો અભિપ્રાય જરૂર થી આપજો…..કારણકે દિલ્હી ની દામિની ની જેમ આજે પણ આ દેશ મેં હજારો દામિની વસે છે…પણ પોતાના માં બાપ ની આબરૂ ના કારણે પોતાના મુખને હમેશા માટે બંધ કરનારી યુવતીઓ આજે પણ છે……………બસ એમના માટે જ મેં આ કાવ્ય ની રચના કરી છે………’”
“तेरी खिलती हुई मुस्कराहट आज भी है…
तेरा चहेरा दिलों में तारो ताज़ा आज भी है..
भले ही तू नहीं इस दुनिया में “दामिनी’,
तुजे कुचलकर जिन्दा हेवान आज भी है….
क्या खता की थी तेरी मासूमियत ने…
तुजे यह दुनिया छुड़ाने वाले आज भी है,….
चलती हुई बस में कुचल डाला तुजे…
होते है ऐसे हादसे कहीं आज भी है…..
क्या फेंसला होगा तेरी मासूम जवानी का,..
यंहा तो हर तरफ “अँधा कानून’आज भी है…
मिल सके तो अवतार लेना तुम जांसी की रानी का…
स्वागत में सजीं तलवार आज भी है…
यंहा तो मोमबत्ती जलने वाले हजारो है..
तेरी ही तरह हजारो दामिनी कहीं आज भी है…
कोई तो सन्देश भेजू इस कविता से ऐ “प्रेम”..
बाकि कागज की कश्तियाँ देशमें कही आज भी है…………….”

“હું વાત કરું એની ને મહેફિલ ગુંજી ઉઠે..
મારા આંસુઓના જામ થી દુનિયા ઝૂમી ઉઠે…
જખ્મો જ કઇંક એવા છે મારા દિલ ના,
કે દિલ ખોલું ને દીલવાળા જાળી ઉઠે….
વફા-બેવફા ની રીત તો છે પુરાની “પ્રેમ’માં,
વિશ્વાસઘાત ની રીત કહું ને લોક પૂછી ઉઠે…
કે “પ્રેમ’માં મરણ મળે એ શા કામ નું,
મરો એવા પ્રેમ માં કે ખુદ મરણ તડપી ઉઠે…..
છે એમના પથ્થરો ને તલાશ આજે મારી…
ક્યાંક પથ્થરોને મળું ને ખુદ શણગાર સજી ઉઠે…
માંગું ખુદા તુજ થી કે વસુ એક દી’સૌના દિલોમાં,
ને જયારે મરું તો સૌના દિલ સમસમી ઉઠે….
આશા છે એટલી કે રહું હું દરેક ના દિલોમાં ….
મળે મુજને “પ્રેમ” એટલો કે દિલ ફરી ધડકી ઉઠે…
રાખ થઈને ઉડીશ એવાં પ્રેમનાં ખંડેરો ને મઝારોમાં….
કદાચ એવું બને મારા કણ કણ થી ત્યાંના ફૂલોં ફરી મહેંકી ઉઠે…………….”

“શોધું છું પણ “પ્રેમ” મળે છે ક્યાં પ્રેમ માં..
મળતા નથી તો પ્રેમ ના રસ્તા પ્રેમ માં..
તુષાર પણ કદીક અહી ભૂલા પડતા હશે…
ફૂલોમાં છે હજીયે એના પગલા પ્રેમ નાં..
નીંદર ને ખોદશો તો કદાચ આખું નગર નીકળે..
આમ જ મળે છે પ્રેમ ના સ્વપના પ્રેમ માં…
કોક’દી તો ફરતું હશે વસંતની બહાર ની જેમ…
આજે ઝૂલે છે ત્યાં એકલા જાળાં પ્રેમ નાં…
હે ખુદા તારી સર્જનસૃષ્ટી નું શું થશે?…
તોડ્યા કરે છે દિલ તું હંમેશ આ પ્રેમમાં….
જયારે “પ્રેમ” નામનો મરજીવો ડૂબ્યો…
ત્યાં ખબર પડી કે સાત દરિયા છે પ્રેમ નાં…
ભરાતાં રહેશે આમ જ આ દરિયા પ્રેમ ના…
જો મરતા રહેશે રોજ પરવાના પ્રેમ માં…
બાકી અફસોસ ના કર કબરસ્તાન માં આવીને “પ્રેમ”
સુતાં છે અહીં કેટલાયે મડદાં આ પ્રેમમાં…………”

દિલ ને આજે મારા શ્વાસ નો ભાર લાગે છે…
દર્દ છે આખરી એવો અણસાર લાગે છે…
થાક્યો છું હવે હું જન્મ-મરણ ના ફેરાથી…
મને તો આ “પ્રેમ”તણો આખરી અવતાર લાગે છે…
ભલે નામ છે એનું પ્રેમ જગત માં આ….
જીવનમાં એનાં નફરત પણ ભારોભાર લાગે છે…
મોંત પર એનાં,ક્યાંક થી આંસુ આવ્યા તો ક્યાંક થી ખુશી…
નક્કી એ “પ્રેમ” નો નવો કોઈ શણગાર લાગે છે…
ગુંજી ઉઠી છે મહેફીલો કબરોની વાહ-વાહ થી…
ત્યાં ભરાયેલો “પ્રેમ”નો કોઈ દરબાર લાગે છે..
ખોવાઈ ગયો છે “પ્રેમ” હવે લોકો નાં દીલોમાંથી…
એને તો બસ કબરોમાં જ એનો ઘર-બાર લાગે છે….(૨૪/૦૮/૨૦૦૮)

“પ્રેમ’માં પડેલા કોઈ પ્રેમી ની એવી વાત હશે..
પડ્યો હશે પ્રેમ માં ને નફરત નું કોઈ કામ હશે..
દિલ દઈને દીવાનગી મ્હાલશે જરૂર એ પહેલા..
પછી દિલ તોડીને આંસુઓમાં એનું નામ હશે…
કોઈની થશે ભૂલ,ને સજા મળશે કોઈ ઓર ને…
પરંતુ દર્દ તો ‘પ્રેમ’એવું જ મળશે જે કાયમ હશે…
ચાર ‘દી ને જિંદગી ને વેડફશે એ પાગલ પ્રેમી બની,
પહેલાં હાથોમાં જામ ને પછી હાથ કબર માં હશે..
‘પ્રેમ” તો જ્વાળામુખી છે બે દીલોનો,ફાટશે જો તો..
આદમી હઝારો માં ને મહેફિલ મઝારો માં હશે…
બાકી પ્રેમમાં મરનારા ની લાશ ને ક્યાં છે ખબર…
કે નામ “પ્રેમ”છે પણ પથ્થર જ એનો મુકામ હશે….

આપણા ગુજરાતી…
વધેલા શરીરવાળા ગુજરાતીઓ માટે કસરત એટલે જમ્યા પછી પાનના ગલ્લા સુધી ચાલતાં જવું તે.
મોઢામાં પાન કે મસાલો દબાવી કલાકો સુધી વિષયવિહીન ચર્ચાઓ કરવામાં ગુજરાતીઓની માસ્ટરી છે.પાનના ગલ્લા અને ચાની કીટલીઓ એ ગુજરાતીઓ માટે વૈચારિક આદાન-પ્રદાન માટેના આદર્શ સ્થાનકો છે. સાચો સમાજવાદ આ બે જગ્યાઓએ જ જોવા મળે છે. અહીંયા ગાડી, સ્કૂટરવાળા સાથે જ મજૂર પણ ઊભો રહી ચા પીતો હોય છે. (આ વાત પર બે કટિંગ ચા થઈ જાય, હોં ભઈ!)
દરેક ગુજરાતી મા-બાપને તેમના સંતાનોને ડોક્ટર, એન્જિનિયર કે સી.એ.બનાવવામાં જ રસ હોય છે. સંતાનોની કરિયર મા-બાપ જ નક્કી કરે છે. કોઈ ગુજરાતી મા-બાપને એવું કહેતા સાંભળ્યા નથી કે’મારે મારા દીકરાને કલાકાર બનાવવો છે, મારે મારી દીકરીને ચિત્રકાર બનાવવી છે, મારો દીકરો ફોજમાં જશે, મારી દીકરીને એથ્લિટ બનાવવી છે, મારા દીકરાને ફેલ્પ્સ જેવો તરવૈયો બનાવવો છે.’ (નાટક-ચેટક, કવિતા, સાહિત્ય-લેખનના રવાડે ચઢેલા છોકરાંવને તો આઉટલાઈનના કહેવાય છે, હોં ભઈ !)
રૂપિયા કમાવા સિવાય બીજો કોઈ પણ શોખ ન ધરાવતા ગુજરાતીઓનો એક શોખ ખૂબ જાણીતો છે રજાઓમાં ફરવા જવાનો અને તે પણ સાથે ખૂબ બધા નાસ્તા લઈને. જ્યારે અને જ્યાં પણ ફરવા જઈએ ત્યારે ડબ્બાઓના ડબ્બાભરીને સેવમમરા, ઢેબરાં,ગાંઠિયાં, પૂરીઓ, અથાણાં સાથે લઈને નીકળીએ છીએ. ઘર બદલ્યું હોય એટલો બધો સામાન લઈ ટ્રેનમાં ખડકાઈએ છીએ અને ટ્રેન ઉપડે કે પંદર જ મિનિટમાં રાડારાડી કરતાં નાસ્તાઓ ઝાપટવા મંડીએ છીએ અને ઢોળવા મંડીએ છીએ. ગુજરાતીઓના ફરવાના શોખના કારણે પરદેશની ટૂરમાં ગુજરાતી થાળી મળતી થઈ ગઈ છે. જો ગુજરાતીઓ ફરવાનું બંધ કરી દે તો બધી જ ટ્રાવેલ્સ એજન્સીઓ અને પેકેજ ટૂર, કપલ ટૂરવાળાઓનું ઉઠમણું થઈ જાય. (આપણે ફરવાની સાથે ફરવાની સલાહ આપવાના પણ શોખીન છીએ. નવસારી સુધી પણ નહીં ગયેલો માણસ નૈનિતાલ કેવી રીતે જવું તેની સલાહ આપી શકે, હોં ભઈ!)
ગુજરાતીઓના લેટેસ્ટ બે શોખ. એક – ટુ વ્હીલર અને બીજો – મોબાઈલ.જગતમાં સૌથી વધારે ટુ વ્હીલર ગુજરાતમાં ફરે છે. આપણું ચાલે એક રૂમમાંથી બીજા રૂમમાં જવા માટે પણ ટુ-વ્હીલર વાપરીએ. પહેલાના જમાનામાં એવું કહેવાતું તું કે ‘દેવું કરીને પણ ઘી પીવું’. હવે એવું કહેવાય છે કે ‘દેવું કરીને પણ બાઈક લેવું’.ગુજરાતીઓના ‘દિલની સૌથી નજીક’ જો કોઈ હોય તો તે છે મોબાઈલ (કેમકે આપણે મોબાઈલને હંમેશાં શર્ટના ઉપલાં ખિસ્સામાં જ રાખીએ છીએ.) જાત-જાતના મોબાઈલ, ભાતભાતની રિંગટોનનો આપણને જબરજસ્ત ક્રેઝ છે. મોબાઈલની સૌથી વધુ સ્કિમ આપણા ગુજરાતમાં જ છે અને તેનો સૌથી વધુ લાભ પણ ગુજરાતીઓ ઉઠાવે છે. જો સ્કિમમાં ‘ફ્રી’ લખ્યું તો તો ‘ખ…લ્લા…સ’. રાત્રે દસથી સવારે છ, ‘મોબાઈલથી મોબાઈલ ફ્રી’ એવી સ્કિમ જાહેર થાય એટલે ગુજરાતીઓ મચી જ પડે…. બાજુ-બાજુમાં બેઠા હોય તો પણ મોબાઈલથી મોબાઈલ વાતો કરે! (હે…લો…, અને જ્યારે બિલ આવે ત્યારે કંપનીવાળા જોડે સૌથી વધુ બબાલ પણ આપણે જ કરીએ છીએ, હોં ભઈ !)
ગુજરાતીઓની સ્વભાવગત ખાસિયત પણ અનોખી છે. આપણે એવર ઓપ્ટિમિસ્ટ એટલે કે સદાય આશાવાદી માણસો છીએ. શેરબજાર …ડ…ડ…ડ…ભૂ…સ…કરતું તૂટે તો પણ આપણે આશા રાખીએ છીએ કે ‘કશો વાંધો નહીં, કાલે બજાર ઉપર આવી જ જશે.’ આ સાથે આપણે ગુજરાતીઓ એટલા જ ખમીરવંતા પણ છીએ. ભૂકંપ આવે, પૂર આવે કે બોમ્બ બ્લાસ્ટ થા
ય, આપણે ત્યાં બીજા દિવસથી તો બધું રાબેતા મુજબ….
ગુજરાતીઓની એક સૌથી મોટી ખાસિયત, ખૂબી, વિશેષતા, વિલક્ષણતા એ છે કે આપણે ગુજરાતીઓ ક્યારેય પણ કોઈનાથી ઈમ્પ્રેસ થતા નથી.સાદા શબ્દોમાં કહીએ તો આપણે ક્યારેય કોઈથી ઘીસ ખાતા નથી. ગમે તેવો મોટો ચમરબંધી હોય પણ આપણે તેનાથી અંજાઈ જતા થી. ‘એ લાટસા’બ હોય તો એના ઘેર, મારે શું?’ આવી તાસીર જ આપણને ‘જીદ કરી દુનિયા બદલવાની’ શક્તિ આપે છે અને તેના લીધે જ ગુજરાતની ધરતી પર ગાંધીજી,સરદાર અને ધીરુભાઈ જેવી હસ્તીઓ પાકી છે.
(શું કહો છો, બરાબરને ભઈ?)
હાચુ કઉં તો મને તો ઍક ગુજરાતી હોવાનો બહું ગર્વ છે, તમને છે?
(CREDIT:હા-અમે ગુજરાતી)

મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે.
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે.
દોડતાં જઈને મારી રોજની બાંકડીએ બેસવું છે ,
રોજ સવારે ઊંચા અવાજે રાષ્ટ્રગીત ગાવું છે.
નવી નોટની સુગંધ લેતાં પહેલા પાને , સુંદર
અક્ષરે મારું નામ લખવું છે.
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે…!!
રીસેસ પડતાં જ વોટરબેગ ફેંકી , નળ
નીચે …હાથ ધરી પાણી પીવું છે.
જેમ તેમ લંચબોક્સ પૂરું કરી..
મરચુ મીઠું ભભરાવેલ આમલી-બોર-જમરુખ-
કાકડી બધું ખાવું છે.
સાઈકલના પૈડાની સ્ટમ્પ બનાવી ક્રિકેટ રમવું
છે ,
કાલે વરસાદ પડે તો નીશાળે રજા પડી જાય ,
એવાં વિચારો કરતાં રાતે સુઈ જવું છે ,
અનપેક્ષીત રજાના આનંદ માટે…
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે..!
છૂટવાનો ઘંટ વાગવાની રાહ જોતાં ,
મિત્રો સાથે ગપ્પાં મારતાં વર્ગમાં બેસવું છે.
ઘંટ વાગતાં જ મિત્રોનું કુંડાળુ કરીને ,
સાઈકલની રેસ લગાવતાં ઘેર જવું છે.
રમત-ગમતના પીરીયડમાં તારની વાડમાંના બે
તાર વચ્ચેથી સરકી બહાર ભાગી જવું છે.
તો ભાગી જવાની મોજ અનુભવવા…
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે..!
દીવાળીના વેકેશનની રાહ જોતાં , છ માસીક
પરીક્ષાનો અભ્યાસ કરવો છે.
દીવસભર કિલ્લો બાંધીને માટીને
પગથી તોડી , હાથ
ધોયા વિના ફરાળની થાળી પર બેસવું છે. રાતે
ઝાઝા બધા ફટાકડા ફોડ્યા પછી , તેમાંથી ન
ફૂટેલા ફટાકડા શોધતાં ફરવું છે.
વેકેશન પત્યા પછી બધી ગમ્મતો દોસ્તોને
કહેવા…
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે…!
કેટલીયે ભારે જવાબદારીઓના બોજ કરતાં ,
પીઠ પર દફતરનો બોજ વગાડવો છે.
ગમે તેવી ગરમીમા એરકંડીશન્ડ ઓફીસ કરતાં ,
પંખા વીનાના વર્ગમાં બારી ખોલીને બેસવું છે.
કેટલીયે તૂટ્ફૂટ વચ્ચે ઓફીસની આરામદાયક
ખુરશી કરતાં ,
બે ની બાંકડી પર ત્રણ દોસ્તોએ બેસવું છે.
બચપણ પ્રભુની દેણ છે તુકારામના એ
અભંગનો અર્થ હવે
થોડો સમજમાં આવવા માંડ્યો છે.
એ બરાબર છે કે નહી તે સાહેબને પુછવા માટે…
મારે ફરી એકવાર શાળાએ જવું છે..!
નાનો હતો ત્યારે જલ્દી મોટા થવું હતું…
આજે જયારે મોટો થયો છે કે “તૂટેલા સ્વપ્નો”
અને “અધુરી લાગણીઓ”
કરતા “તૂટેલા રમકડા” અને “અધૂરા હોમવર્ક”
સારા હતા..
આજે સમજાય છે કે જયારે “બોસ” ખીજાય
એના કરતા શાળા માં શિક્ષક “અંગુઠા”
પકડાવતા હતા એ સારું હતું…
આજે ખબર પડી કે ૧૦-૧૦ રૂપિયા ભેગા કરી ને
જે નાસ્તાનો જે આનંદ આવતો હતો એ આજે
“પીઝા” મા નથી આવતો…
FROM(હા-અમે ગુજરાતી)

હું ગુજરાત છું……
હું ગુજરાત છું……
જેના મેળામાં રાજુડીનો ને’ડો લાગે છે એ ગુજરાત.
જયાં રૂપની પૂનમ પાછળ પાગલ થઇ અફીણી આંખના ગીતો ઘોળાય છે, એ ગુજરાત.
ઘોલર મરચાંના લાલ હિંગોળક રંગનું ગુજરાત.
શિવતાંડવમાં પડેલા સતીના હૃદયને ગબ્બર પર સાચવીને બેઠલું ગુજરાત.
ફળફળતાં ઢોકળાં જેવું નરમ અને માફાળા ગાડાની ધુંસરી જેવું નક્કર ગુજરાત………..
હું સિકસર મારતી વખતે યુસુફ પઠાણના કાંડાની ફૂલી ગયેલી નસમાં રક્ત બનીને ધસમસું છું,
અને પરેશ રાવલના ચહેરા પર અંકાતા રમતિયાળ સ્મિતમાં ઝગમગું છું.
હું હેમુ ગઢવીના કસુંબલ કંઠનો અષાઢીલો ટહુકો છું અને કલ્યાણજીભાઇએ કલેવાયોલીન પર છેડેલી બીનની સર્પિલી તાન છું. કેડિયાની ફાટફાટ થતી કસોને તોડતો માલધારીનો ટપ્પો છું, અને દામોદર કુંડની પાળીએ ગિરનારી પરોઢના સોનેરી ઉજાસમાં કેસર ઘોળતું હું નરસિંહનું પ્રભાતિયું છું. ભારતની વાંકી રે પાઘલડીનું ફુમતું છું, મારું પોત કચ્છના રણની ધોળાશ જેવું નિષ્કલંક છે તો મારા હૃદયમા તે જ રણની વિશાળતા છે, નર્મદાનું પાણી મા ગુર્જરીનું ધાવણ છે. હું ગુજરાત!!!!!!!!!
સમગ્ર પૃથ્વીના પટ પર માત્ર એક જ એવું હું રાજય છું, જેણે બે રાષ્ટ્રોના રાષ્ટ્રપિતાઓ સજર્યા છે.
મારા કાઠિયાવાડના પોરબંદરમાંથી ભારતના મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી અને મોટી પાનેલીમાંથી મોહમ્મદઅલી જીન્નાહ! મારામાં જગતના ઇતિહાસને પડખું ફેરવીને પલટાવી દેવાની તાકાત છે,
અને તાનસેનના દિલ્હીમાં ઉઠેલા દાહને વડનગરમાં શમાવી દેવાની અમીરાત છે………
મારામાં ધરતીની છાતી ચીરીને નકશો કંડારનારા ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિકો વસે છે, અને નકશાઓનો એકઝાટકે આકાર બદલાવી દેનાર સરદાર પટેલ પણ શ્વસે છે.શ્યામજી કૃષ્ણ વર્માની ક્રાંતિ મા હું છું, ફિલ્ડ માર્શલ જનરલ સામ માણેકશાની જીભ પર મારી ભાષા હતી, અને ભારતભરમાં ક્રિકેટનો પાયો નાખનાર જામ રણજી મારી ગોદનું ફરજંદ હતો. મારા સંતાનો વિના ભારતના ફિલ્મ ટીવી યુગનું અસ્તિત્વ નથી. મહેબુબખાનથી મનમોહન દેસાઇ, આયેશા ટાકિયાથી હિમેશ રેશમિયા સુધી ગુજરાતની અહાલેક વાગે છે……..
ભારતની છાતી પર પેદા થનારાઓને મારા ખોળામાં માથું મૂકીને દેહત્યાગ કરવો ગમે છે. કાલિંદીની પાણીદાર લટો સાથે અઠખેલિયા કરતાં ભારતવર્ષના યુગપુરૂષ ગોમતીના કિનારે છબછબિયાં કરવા અહીં આવીને વસ્યા. હા, કુરૂક્ષેત્રની વચ્ચે ગીતા સંભળાવનાર યોગેશ્વર અને શરદપૂનમની રાતલડીએ ગોપીઓને નચાવનાર મુરલીધરનું હું ઘર છું. હું હસ્તિનાપુરના સિંહાસનને ઘુ્રજાવનાર સુદર્શનચક્ર છું, અને દ્વારકાધીશના સુવર્ણકળશ પર ફરફરતી બાવન ગજની ધજાનો ઠસ્સો છું. ભારતની સૌથી લાંબી પદયાત્રા કરીને હિમાલયના ઉત્તુંગ ગિરિશિખરોમાં ટટ્ટાર ઉભા રહી, રામેશ્વરમના દરિયા કિનારે ચરણ પખાળી, નીલકંઠવર્ણી સ્વામી સહજાનંદ પણ મારા હૈયે આવીને વસ્યા, મારા થઇને વિકસ્યા…………….
હું આખા એશિયામાં સંભળાતી ગીરના સિંહની ખુમારીભરી ડણક છું અને એવા ડાલામથ્થા સાવજની કેશવાળીમાં આંગળીઓ ફેરવનાર આપા દાના જેવા સંતોના ભજનોની ચાનક છું. હું પરબવાવડીના ફડહ રોટલાની બાજરી છું અને જલારામ વીરપુરની બુંદીનું બેસન છું….
હું ગુજરાત છું ……

-Ha ame gujrati-
 

Mahefil

teri sawarti mahefil dekh mujhe bachpana nazar aaya,
teri hatho ki mahendi dekh tere aashiq ka janaja nazar aaya..
main to pita raha aansuoke jam,aankho ke paimane se,
aaine ko sanwarte dekha our tera chehra najar aaya.
shikayat karu to bhi kya karu us maykhane se..
jam ko chhuo nashe ki khatir to nasha "bewafa" najar aaya..
Is roshni ki zagmagahat pagal kar degi muje,
sab ke diye jalakar khud ko andhera najar aaya...
Dil ko shambhalna koi khatre se kam nahi..
Khud ke Dil ko shambhala to auron ko Khatra najar aaya..
Baki hum to thahere un shamaon ke parwane aye.."prem"
Aouro ke ghar ke chirag to Khud ka aashiyana "Barud" najar aaya.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"prem"

खुदा

जब तुम किसीको खुदा से मांगो,और वो तुम्हे ना मिले ,
तो समज जाओ की तुम्हे खुदा से कोई और मांग रहा हैं.

दर्द

"दर्द को दर्द से देखो,
दर्द को भी दर्द होता हैं:
दर्द को जरुरत हे प्यार की,
आख़िर प्यार में दर्द ही तो हमदर्द होता हैं......."

महोब्बत

सुनहरे लम्हों का व्यापार मत करना,
कभी रिश्तों को तार-तार मत करना,
रंज-ओ-गम सह ना सको कभी जिन्दगी में,
तोह खुदा कसम कभी किसीसे प्यार मत करना।

कुदरत

तमने जोया करू छू पण मिलन न मौका नथी मलता,
मंजिल छे सामे पण रास्ता नथी मलता;
नवीनता ने न ठुकराओ नवीनता ज प्राण पोषक छे,
जीवो छो कुदरत तरफ़ थी पण ऐना दरबार माँ स्वास पण जुना नथी मलता............

नफरत

नफरत करने वाले कभी नफरत का दामन छोड़ नही सकते ,
तो महोब्बत करनेवाले महोब्बत का दामन क्यों छोड़ दे। ................................
......................................................................................प्रेम

परिभाषा

कभी खुशी की आशा कभी गम की निराशा
कभी सपनो की चाँदनी,कभी हकीकत की छाया;
कुछ खोकर कुछ पाने की आशा ,
शायद यही हैं जिन्दगी की परिभाषा।

जिंदगी

ना जीने का खुशी,ना मरने का गम;
गम हैं to उनसे मिलने का,
jiten हैं इस aasha पर;
कभी वो हमारे हो जायेंगे ,
मरते नही isiliye की woh akele रह जायेंगे।

बेवफा

वफ़ा के नाम से वोह अन्जान थे,
किसी की बेवफाई से शायद परेशान थे;
हमने वफ़ा देनी चाही तो पता चला की,
हम ख़ुद "बेवफा"के नाम से बदनाम थे।

गुलाब

"कुछ लोग जिंदगी को दगा देते हैं,
जिंदगी कितनी अनमोल हैं भुला देते हैं,
जिंदगी जीना तो गुलाब से शिखो;
जो ख़ुद टूट कर भी दो दिलों को मिला देते हैं।"

धोखा

"हसीं की राह में गम मिले तो क्या करे,
वफ़ा की राह में बेवफा मिले तो क्या करे;
कैसे बचाएं जिंदगी को धोखेबाजों से,
कोई मुस्कुराकर धोखा दे जाए तो क्या करे."

ज़िन्दगी

"दिल से रोये मगर होठो से मुस्कुराते रहे,
युहीं हम किसीसे वफ़ा निभा बेठे;
वो हमें एक लम्हा भी न दे सके अपने प्यार का,
और हम उनके लिए अपनी जिंदगी गवां बेठे। "

ज़िन्दगी

अपने

"हुस्न वाले खूब वफाओं का सिला देते हैं,
हर मोड़ पर एक ज़ख्म देते हैं,
एय दोस्त इस जहाँ में कोई अपना नही;
जब आग लगती हैं तो पत्ते भी हवा देते हैं।"

मुलाकात

"जब दिल उदास हो तो हमसे बात कर लेना,
जब दिल चाहे तो मुलाकात कर लेना;
रहते हैं हम आपके दिल के किसी कोने में,
वक़्त मिले तो तलाश हमें कर लेना। "

तस्वीर

"कीमत तो बढ़ गई हैं शहेरो में धान की,
बिदा न हो सकी बेटी किशान की ;
कुछ लोग मतलब परस्त के वास्ते ,
तस्वीर ही बिगाड़ दी इस हिंदुस्तान की।"

श्रधांजलि

अब तो अपने ही हुए दुश्मन,दोस्त कंहा हैं।

लोग तो हैं पैसो के दीवाने इंसानियत तू कहा हैं।

दर्द से थककर तो मेंने कलम छोड़ दिया था,

अब पूछ रहा हूँ "आदिल"को की अब वो दर्द कहाँ हैं।

आतंकवादी उडाते हैं गुलाल लहू की ,

शान्ति,उन्नती और प्यार के चमन सा भारत कहाँ हैं।

देश के हीरो भी जीरो हो कर बैठ गए हैं,

शूरवीरों से पूछो की उनका शुरातन कहाँ हैं।

अब तो गांधीगिरी नही बलके शिवाजी या भगतसिंह गिरी चाहिए,

लेकिन कहो मुझसे की इस ज़माने में शिवाजी और भगतसिंह कहाँ हैं।

"बस अब तो बहोत हो गया"कहेते तो मैंने कितनो को सुना,

ओंन ध स्पॉट फेंसला करे ऐसे वीर अब कहाँ हैं।

सोते हो तो जग उठ्येगा मेरी इस ग़ज़ल से,

फ़िर न कहें ना की खून खौल उठे ऐसे अल्फाज़ कहाँ हैं।

ये तो देखा न गया इसलिए तो कलम उठा ली,

वरना शस्त्र उठाने की प्रथा हमारे में कहाँ हैं।

काट खायी हुई तलवारे भी हाथ आने से डरती हैं,

पूछती हैं 'वीरों जेसे हाथ तुम्हारे कहाँ हैं।

में तो "प्रेम"हूँ और प्रेम करना जनता हूँ,

लेकिन आज प्रेम करने के लिए लोग अपने कहाँ हैं।

एक श्रधांजलि अर्पण करू तो इस ग़ज़ल से उन मुंबई के शहीदों को,

पूछते हैं सवाल उनकी आत्मा के,उनके जवाब कहाँ हैं,

"हम तो मरमिटे उन राक्षसों के हाथ,धुंध रहे हैं उस राम को

जो राक्षसों को maarkar, देश बचाकर,हमारी आत्मा को शान्ति दे ऐसे "हे राम"

अब तू कहाँ हैं।"

-------------------------------jai hind- ----------------------------------------

-"प्रेम"

थैंक्स दोस्तों

दोस्तों आपने मुझे अपनाया यही मेरे लिए बहोत हैं आपने मेरे ब्लॉग को पढ़कर सही में मुज पर एक अहेसान किया हैं एइसा तो में नही कहूँगा लेकिन यह जरुर कहूँगा
"अहेसान दोस्तों में जताने नही होते,
कर्ज दोस्ती में चुकाने नही होते;
दोस्ती की यह ईमारत बरक़रार रखना दोस्तों,
ये तो वो रिश्ते हैं जो कभी पुराने नही होते।"

जीना

"एक पल में जीना शिखा था

दूजे ही पल मैंने मरना शिखा था।

इस रुलाने वजह क्या पूछूं में आपसे,

हँसना भी तो मैंने आपसे शिखा था। "

जिंदगी

"क्यों खुदा ने पथ्थर सा बनाया हमें,

क्यों काँटों में भी महेकना शिखाया हमें;

varna में तो मर जाता इन दुनिया की ठोकरों से

मेरे दोस्तों ने जिन्दगी जीना शिखाया हमें।"

कोशिस

"नाकाम सी कोशिश किया करते हैं,
एक उम्मीद से जिया करते हैं;
खुदा ने तो किस्मत मैं टुटा तारा भी नही लिखा,
और एक हम हैं जो चाँद की आरजू किया करते हैं। "

इन्तेजार

"जान से भी ज्यादा प्यार उन्हें किया करते थे,
याद उन्हें दिन रात किया करते थे।
अब उन रस्तोसे गुजरा भी नही जाता;
जहाँ बैठकर उनका इन्तेजार किया करते थे."

जलन

"बाद मरने के मेरी कब्र पर न जलाना चिराग,
बहुत जला हूँ मैं, तमन्ना नही और जलने की।"

याद

"शमांको भी हैं रंज परवाने की मौत पर ,
इसीलिए वो जलती रहती हैं परवाने की याद मैं। "
"प्रेम"

दिल

दिल तोड़ना हमारी आदत नही,
दिल हम किसीका दुभाते नही;
भरोसा रखना मेरी वफाओ पे ,
दिल में बसाकरहम किसीको भुलाते नही।

$$$$$$$$$$$ प्रेम $$$$$$$$$$$

दूरियां

मंजिल मिलने से दोस्ती भुलाई नही जाती,
हमसफ़र मिलने से दोस्ती मिटाई नही जाती;
दोस्त की कमी हरपल रहेती हैं
दूरियों से दोस्त्ती छुपाई नही जाती।

^^^^^^^प्रेम^^^^^^^^^

दोस्ताना

सारी उमर आंखो में एक सपना याद रहा,
सदियाँ बीत गई वो लम्हा याद रहा;
जाने क्या बात थी उन दोस्तो में,
सारी महफिल भूल गए बस वो दोस्ताना याद रहा।
########प्रेम#########

दोस्ती मैं

दोस्ती में इन्तेहा लिया नही करते,

दोस्तो को इन्तेजार करवाया नही करते;

ऐसी भी क्या खता हुई हमसे की रोज़ याद करने वाले

अब एक पल भी याद नही करते।

************************प्रेम*******************

याद

हर सुबह की धुप कुछ याद दिलाती हैं ,
हर फूल की खुशबु एक जादू जगाती हैं;
आप या हम चाहे या न चाहे पर ,
सुबह सुबह आपकी याद आ ही जाती हैं।
********************प्रेम****************

कशिस

कशिश दिल की हर चीज़ भुला देती हैं ,
बंद आंखो में भी सपना सजा देती हैं ,
सपनो की दुनिया जरूर रखना ;
क्योंकि हकीकत अक्सर रुला देती हैं......................"प्रेम'

ज़िंदगी

दो लम्हों से बनी हैं ये
"ज़िंदगी"
एक खुशी और एक गम .........
दो लोगो से बनी हैं ये
"दोस्ती"
एक आप और एक हम...................."प्रेम"

सजा

न दिल देके गए, न पता देके गए,
महोब्बत में यह कैसी सजा देते गए?

यादें

यादों की किम्मत वो क्या जाने ,

जो ख़ुद यादों के मिटा दिए करते हैं;

यादों का मतलब तो उनसे पूछो जो

यादों के सहारे जिया करते हैं.......................प्रेम"

दोस्ती

न जाने क्यो हमे आंसू बहाना नही आता,

न जाने क्यो हाल-ऐ-दिल बताना नही आता;

क्यों दोस्त बिछड़ जातें हैं हमेशा,

या फ़िर ऐसातो नही की हमे दोस्ती निभाना नही आता।

>>>>>>>>>"prem"<<<<<<<<

ग़ज़ल

कागज़ पे हमने जिन्दगी लिख दी,

अश्को से सींचकर हर खुशी लिख दी;

दर्द को जब हमने उभारा लफ्जो पे ,

तो लोगो ने कहा वाह! क्या ग़ज़ल लिख दी.............:प्रेम"

चाँद

दिल के आँगन से चाँद का दीदार हो गया,

देखते ही देखते चाँद बादलों मैं खो गया;

मैंने बादल हटने का इन्तेजार किया,

तब तक चाँद किसी और का हो गया। ......................................."प्रेम"

दोस्ती

दोस्ती ........
शब्द नही जो कहा जाए,
रह नही जो मिट जाए,
सफर नही जो मुकाम पाए,
ये तो वो एहसास हैं जिसके लिए बस जिया ही जिया ही जाए........................."प्रेम"

रिश्ता

'यारो के लिए हम महोब्बत छोड़ते चले गए,

ख़ुद अपना दिल हम तोड़ते चले गए;

अब हम खुसी का इन्तेजार नही करेंगे,

ग़मों से रिश्ता हम जोड़ते चले गए......................."प्रेम"

मुलाकात

दिलजलों से मुलाकात हो गई,

ज़ग्माग ज़ग्माग रत हो गई;

जला देते ये वो दुनिया साडी,

अच्छा हुवा आंसू ओकी बरसात हो गई...................."प्रेम"

दोस्ती

"न जाने क्यों हमे आंसू बहाना नही आता,
न जाने क्यों हाले दिल बताना नही आता;
क्यों दोस्त बिछड़ जातें हैं हमेशा,
शायद हमे दोस्ती निभाना नही आता। .............."प्रेम"

कुछ बातें

१.अहेसास--आपकी यादों का

२.यकीन--आपकी बातों का

३.कदर--आपके नाम का

४.फक्र-- आपसे दोस्ती का

५.इन्तेजार--आपके आने का................"प्रेम"

याद

"रहे रहे कर आपकी याद आती हैं,

याद न आने की वजह सताती हैं;

सोचते रहे हम जरुर कोई गम हैं,

या फ़िर हमारे लिए आपके दिल में जगह कम हैं......................"प्रेम"

तस्वीर

"किम्मत तो बढ़ गई हैं शहेरो में धान की,
लेकिन बिदा न हो शकी बेटी किशान की;
कुछ लोग मतलब परस्त के वास्ते,
तस्वीर ही बिगाड़ दी हिंदुस्तान की......प्रेम"

दिल टुटा तो एक आवाज़ आई,

गौर से देखा तो एक चीज नाज्ज़र आई

मैंने सोचा मेरे इस खली दिल में क्या होगा

लहू को धो कर देखा तो तेरी तस्वीर नज़र आई।

वाह वाह

"हसीनो ने हसीं बनकर गुनाह किया,

ओरो को तो ठीक हमको भी तबाह किया;

जब पेश किया उनकी बेवफाई को हमारी गज़लो में ,

ओरो ने तो ठीक उन्होंने भी वाह वाह किया............"प्रेम"

ज़रने

"लोग महोब्बत को खुदा का नाम देते हैं,

अगर कोई करे तो इल्जाम देते हैं;

कहेते हैं की पत्थर दिल रोया नही करते,

तो पथ्थ्रो से जारने क्यों बहते हैं..................."प्रेम"

रिश्ता

"हुस्न और महोब्बत का रिश्ता भी अजीब होता हैं,

शमाएं जलती हैं तो

परवाने भी जल जाते हैं..............."प्रेम"

ताज

हजारो झोंपडियारख होती हैं तब जाकर एक महल बनता हैं,

हमारे मरने पर कफ़न भी नही,और उनके मरने पर ताज महल बनता हैं।

"प्रेम"

नाम

"तेरी याद में बहोत पैगाम लिखते हैं,

तेरी याद में गुजरी वो शाम लिखते हैं ;

वो कलम भी तेरी दीवानी हो जाती हैं ,

जिस से हम तेरा नाम लिखते हैं....................."प्रेम"

अपना

"हम मिटटी के आशियाने बनाते गए,

बना- बनाकर उन्हें मिटाते गए;

हमें कोई न अपना बना शका

और हर किसीको अपना बनाते गए .............."प्रेम"

उम्र

"उम्रे-दराज मांगकर लाये थे चार दिन,

दो आरजू में कट गए,और

दो इन्तेजार में

"प्रेम"

कभी कभी

कांटो से मैंने प्यार किया हैं कभी कभी,

फूलों को शर्मसार किया हैं कभी कभी;

अल्लाह रे बेखुदी की तेरे पास बैठकर,

तेरा ही इन्तेजार किया हैं कभी कभी............................."प्रेम"

के काबिल

"अब अपने दिल का दर्द तुजे क्या बताये हम,

जी चाहता हैं तुज पे तुमको छुपाये हम।

आओ हमारे दिलमें ज़माने की हसरतों;

आओ की तुम्हे प्यार के काबिल बनाये हम..... "प्रेम"

दीवाली

"बागकी बात, बाग का माली ही समजे,

फूलों की खुशबू को भौरे ही समजे;

चुभन तो बहोत होती होगी उन कांटो को,

पर फूलों का दर्द तो जुलती डाली ही समजे।

हमारी मौत पर तो खुदा भी रोने लगा, पर वो बेवफा नही,

सोचनेवाले उसे इक बारिश समजे।

ये खुदा ने भी अजीब की रित बनाईं ,

दिए का दिल जले और लोग उसे दीवाली समजे......................................."प्रेम"

तनहा

"अपनों में रहे बेगानो की तरह,

लोगो में रहे अफसानोकी तरह;

जिन्हें चाहा था वो समज न पाए,

जो शायद समज शके वो चाह न पाए।

जिन्दगी ने ये कुछ ऐसी कहानी बनाईं,

बात दिल की थी जो जुबान पर न आई।

जो आया -मिला शिकवे गिले सुना गया,

बन गया में सबकी हँसी, पर मेरा दर्द कोई समज न पाया।

कोई भी न समजा मेरे प्यार को ,

इसी लिए आज तक भीड़ में भी ख़ुद को तनहा पाया................"प्रेम"

कफ़न

"खुश्बू के साथ फूल हमने पाया हैं ,

प्यार मे उसके वक्त हमने गवायाँ हैं।

दिल टूट गया हमारा उनकी दोस्ती मे,

दोस्त तो कहेलाता हैं मगर,

दुश्मन हमने पाया हैं।

टुटा दिल हमारा देखकर कफ़न भी रोने लगा,

तब आवाज़ आई टूटे दिल हुवे दिल से,

की "क्यों न सोउ तुजे लिपट के 'ऐ कफ़न,

मैंने भी तुजे अपनी जान देकर तुम्हे पाया हैं.............................प्रेम"

कफ़न

नमक

"जबरजस्ती से फूलों को खिलाया न करो,

आंसू ओ को दिल की दहेलिज़ पर लाया न करो,

जालिम हे जमाना ,जो किसीके प्यार को नही समजता,

अपने दिल की हालत किसीको बताया न करो।

जब प्यार मे तुम्हारा दिल अगर टूट जाए ,

तो टुटा दिल किसीसे सिलाया न करो।

लोग मुठ्ठी मे नमक लेकर घुमा करते हे ,

अपने दिल के ज़ख्म किसीको दिखाया न करो..............."प्रेम"

mahobbat

"हर साहिल को किनारा मत समजो यारो,
हर इस्त को सहारा मत समजो यारो;
फूल -फूल भी अलग होते हे ,
हर फूल को गुलाब मत समजो यारो .
दोस्ती तो दुश्मन भी करते हे जित के लिए,
हर दुश्मन को दोस्त मत समजो यारो।
अपनी नज़र नज़र मे भी फर्क होता हे,
हर नज़र महोब्बत मत समजो यारो।
.......................................................प्रेम"

aansoo

"BATON ME JAB BAL HOTA HEIN,

PRASNO KA TAB HAL HOTA HEIN;

AAG LAGA DETE HEIN YE "AANSOO"

KAHANE KO TO JAL HOTA HEIN..........................................PREM"

intejar

fansle mitaakar aaps me pyar rakhna,
dosti ka yah rista hamesa barkrar rakhna;
bichhad jaye kabhi aap se ham,
aankho me hamesa hamara intejar rakhna............

dost

dil se dil juda nahi hote,

yu hi ham kisi pe fida nahi hote,

"prem" se bada hein dosti ka rista;

kyonki dost kabhi bevafa nahi hote............prem

fariyad

"aap to chand ho jise sab yad karte hein

or hamari kismat taro jesi hein ,

hame yad karna to dur log apni khwaish

ke liye hamare tutne ki fariyad karte hein.........."hemal"

gazal

kagaz pe humne zindgi likh di,

ashko se seench kar har khusi likh di;

dard ko jab ubhara humne lafjo per,

to logo ne kaha kya gazal likh di.........."prem"

pap

pyar karnar ne jagat maf nathi kartu,

koi eni sathe sacho insaf nathi kartu;

pyar ne pap kahenara koik to dekhado mane,

kon evu chhe je kadi aa pap nathi kartu............"prem"

maza

"VIRAH MA MAZA CHHE NE MILAN MA MAZA CHHE,

CHHE KANTALA RASTA CHHTAN BHAMVA MA MAZA CHHE,

FUL BHALE MUSKURATU ENA JIVAN DARMIYAN,

HAVE TO KANTA NE PAN KHUSBU MA MAZA CHHE.

BHALE NE KAHETA KE CHHE MUJ NE NAFRAT TAMO THI,

"PREM" MA HAVE TO AA NAFRAT MA MAZA CHHE,

KOI DARD RAJU KARE CHHE TO KOI TADPAN DIL NI

MARAN KARTA TO AA TADAP MA MAZA CHHE.

FAGUN GAYI TO AA PATZAD PAN CHHALYO,

BHALE CHHALYA BANNE CHHODI CHHANTA INTEJAR MA MAZA CHHE.

KOI E TO KAHI DIDHU KE CHAR DI' NI CHHE JINDAGI,

E CHAR DI' MA PAN CHARSO VARAS NI MAZA CHHE.

FAGUN ANE PREM KYARE MALASE KHUDA JANE,

PREM NE TO ENA E PREM MA MAZA CHHE.

KAFAN BHALE CHADAVE LOKO "PREM" TARI MAZAR PAR,

HAVE TO PATHTHAR THI NE PUJAI JAVA MA MAZA CHHE......".......PREM

DIL NI VATO

AALAHERATI HAVA JANE KAIK KAHI RAHI CHHE.

DIL NI VATONE JANE AAJE VYATIT KARI RAHI CHHE.

AA PAVAN PAN OCHHO SUGHNDHIT NATHI,

VASANT NI FORAM JANE AAJE FELAVI RAHI CHHE.

CHHE KAINK NAVIN DIVAS AAJE "PREM"

"PRATIXA"NO SANDESH MALYO CHHE AAJE PREM

NAVI J MAUSAM "FAGUN" DOKAYA KARI RAHI CHHE,

DIL NI VATOI NE JANE VYATIT KARI RAHI CHHE.

PUSPO TO KAI J NATHI PREM NA BAGICHA MA,

FAGUN PRATI PREM J FUL HATU E BAGICHA MA,

HAVE TO KHUSBU YE KAINK FARIYAD DAI RAHI CHHE,

JANE DIL NI VATO NE VYATIT KARI RAHI CHHE.

KON HASE MARA SVAPN NI SAUDAGAR

KON HASE MARA MAN NI MANIGAR,

HAVE TO PRATIXA DIL NE SATAVI RAHI CHHE,

JANE DIL NI VATO NE VYATIT KARI RAHI CHHE.

PARVANO DIWANO HATO E SHAMA NO,

CHINGARI PAN DIWANI HATI NE NADYO JAMANO,

HAVE TO SHAMAO YE FARIYAD KARI RAHI CHHE,

JANE KE DIL NI VATO NE VYATIT KARI RAHI CHHE....."

friendship

PREM

"dosti ka rista aankh our ungali ke jeisa hota hein

ungali ko jab chot lagalti hein, to aankh rone lagati hain,

our jab aankh roti he to ungali aansoo ponchhati hein......"

DESH

"KYU MARTE HO BEVAFA SANAM KE LIYE,

DO GAJ JAMEEN BHI NAHI MILEGI DAFNANE KE LIYE;

MARNA HE TO MARO DESH-E-VATAN KE LIYE,

HANSINAE DUPTTA UTAR DEGI TUMHARE KAFAN KE LIYE.........."

.............................................................................................PREM........

afasos

"AFASOS E NATHI KE SADGAVA NU HOY CHHE,

PAN RANJ CHHE ETLO KE PIGALVA NU HOY CHHE"

=======================PREM=========

MAKAN

..............PREM.....................................

"EMANI YADO NE BHULVA MA AME FANAH THAI BETHA

BIJA NO ZAKHM LAINE AME GHAYAL THAI BETHA,

AA TO MARAVANU J EK BAHANU HATU KHUDA NU,

LOKO TENE Y EK AATMHATYA SAMAJI BETHA.

DIL JALAVATO RAHYO TENE KOI NI SATHE JOINE,

DAGHU O TENE SMASHAN NI CHITA SAMAJI BETHA,

EMNI TADAP MA HUN RADI GAYO KETLUY,

MARA AANSU O NE VADI TE MAVTHU SAMAJI BETHA.

ROJ TARSAVTA RAHYA AMNE MILAN MATE,

MARA SVAPNO NE TE MULAKAT SAMAJI BETHA.

HU TO CHADER SAMAJI NE KAFAN ODHI GAYO,

TENE PAN LOKO AA MARI MAIYET SAMAJI BETHA.

MARI ARATHI JYARE GUJARI TEMNI GALIO MA THI,

PATHTHAR DIL TENE PAN BARAT SAMAJI BETHA.

FUL CHADAVYA KOI E KAFAN PAR MARA,

NADAN ENE PAN SHANGAR SAMAJI BETHA.

JIVATA JIV MANEDAFNAVI DIDHO DIL MA,

LOKO TENE "PREM" BHADA NU MAKAN SAMAJI BETHA,

BAKI HU TO MARA DILNI VEDNA KAHETO HATO,

ANJAN LOK ENE PAN MARI GAZAL SAMAJI BETHA."

DOST

"JINKI YAD ME HAM DIWANE HO GAYE,

WOH HAMSE BEGANE HO GAYE;

SHAYAD UNHE TALASH HE AB NAYE DOST KI,

KYONKI UNKI NAZAR HAM PURANE HO GAYE....."

....................................................................PREM....

TO SWETA

"KAMAN GARI TARI AANKHO GAME CHHE,

DUPATTA MA CHHUPAYELO TARO CHAHERO GAME CHHE;

AAM GUSSA THI SUN JUO CHHO DOST MARA,

TAMARO GUSSO TAMARATHI VADHARE GAME CHHE.

NAM TAMARU 'SWET' E TO HUN JANU CHHU,

E SWET KAGAJO PAR CHITRAYELA SVAPNA GAME CHHE.

MADHURAT CHHALKAY CHHE TAMARA AA NAM MA,

ETHI J TO TAMARU NAM MANE GAME CHHE.

KAINK SHODHU CHHU TUJ MA HU "SWET"

TAMARI AANKH MA CHHUPAYELA SAWALO GAME CHHE.

KETLAY PRASNO CHHE JE KAHI SAKTO NATHI TAMANE,

KEVI RITE KAHU KE 'SWET' TU MANE GAME CHHE.........."

.....................................................................PREM..........

TASVEER

"DIL TUTA TO EK AAVAZ AAYI,
DIL KHOL KAR DEKHA TO EK CHIZ NAZAR AAYI,
MEINE SOCHA MERE IS KHALI DIL ME KYA HOGA?
LAHU KO DHO KAR DEKHA TO TERI TASVEER NAZAR AAYI..."
............................PREM...............

JINDAGI

"LOG KAHETE HE KI,
MAHOBBAT JINDAGI HOTI HE MAUT NAHI,
MAGAR WOH LOG YAH KYUN BHUL JATE HE,
KI DHOKHA BHI JINDAGI HI DETI HE MAUT NAHI."....
..............................PREM...................

UMRA

KISIKO APNA BANANE ME DER LAG JATI HE,

EK VADA NIBHANE ME DER LAG JATI HE;

PYAR TO PAL BHAR ME HO JATA HE,

MAGAR UNHE BHULANE ME UMRA BHI KAM PAD JATI HE..........

......................................PREM..................

TO KOMAL

EK BAR AAPNE CHAHERA JO HAME DIKHAYA HOTA,

MERE IS "KOMAL" DIL KO CHAIN SA AAYA HOTA;

KUCHH KAHE PATA SHAYAD MEIN AAPKO E 'DOST'

YA FIR MAHEFIL SA MAHOL MENE SAJAYA HOTA.

JAB SE DEKHI HE MEINE TASVIR AAPKI,

SAMNE AA JATI HE VO TASVIR AAPKI,

MILTE SHAYAD AAP TO MEINE YAH BATAYA HOTA;

YA FIR MAHEFIL SA MAHOL MENE SAJAYA HOTA.

AB TO EK HI UMMID RAHI HE MERI 'KOMAL'

KI EKBAR MULAKAT HO JAYE KAHI AAPSE MERI,

SIRF EKBAR "DOST" BAN NE KA MOUKA HAME DIYA HOTA;

TO SHAYADMAHEFIL SA MAHOL MAINE SAJAYA HOTA.......

.................TO:-KOMAL

..................DATE:1-2-2008

PYAR

ISHQ KARDETA HE BEKARAR,

BHAR DETA HE PATHTHAR KE DIL ME PYAR,

HAR EK KO NAHI MILATI JINDAGI KI YE BAHAR

KUNKI ISHQ KA DUSRA NAM HE INTEJAR...........

KHEL

HAR LAFJ KO KAGAJ ME UTARA NAHI JATA,

HAR NAM KO SARE AAM PUKARA NAHI JATA;

HOTI HE DOSTI ME KUCHH RAJ KI BATEN,

YU HI TO IS KHEL ME DIL HARA NAHI JATA.........

MULAKAT

HOTH KAHE NAHI SAKTE JO AFSANA DIL KA,
SHAYAD NAZAR SE VO BAT HO JAYE;
IS UMMID SEKARTE HE INTEJAR RAT KA,
KI SHAYAD SAPNO ME UNSE MULAKAT HO JAYE.......

taj

AGAR HOTI YE PYAR KI RANHE ASAN ITNI,
TO IS ME ITNI KASME KHANE KI JARURAT NA HOTI;
AGAR SAMAJ JATI YE DUNIYA PYAR KO,
ITNI ASANI SE,
TO SAHJAHA KO TAZ BANANE KI JARURAT NA HOTI....

bevafa

HUSN AGAR BEVAFA NA HOTA,
TO ASHIQ KA DUNIYA ME NAM NA HOTA;
KAT GAYE HATH UN MAJDURO KE,
VARNA HAR EK RASTE PAR TAJMAHAL
JARUR HOTA..........."PREM"

PREM

"PREM" EK DARIYA HE
JISKA KOI SHAHIL NAHI HOTA,
DUNIYA ME HAR DIL "PREM"
KE KABIL NAHI HOTA,
ROTA VO BHI HE JO,
DUBA HE "PREM" KE SAGAR ME;
AUR ROTA VO BHI HE,
JISE "PREM" HANSIL NAHI HOTA.

KIMMAT TO BADH GAYI HE SAHERO ME DHAN KI,

LEKIN BIDA NA HO SAKI BETI KISHAN KI,

KUCHH LOG PARAST MATLAB KE VASTE,

TASVIR HI BIGAD DI HINDUSTAN KI......

KAHANI

YAH KITAB NAHI KISIKA DIL HE.

ISME PANNE NAHI KISIKI DHADKAN HE,

USME SABD NAHI KISIKE AANSU HE,

OR YAH SAYARI NAHI KISIKI DARD BHARI KAHANI HE...........

rang de basanti

HAVAO KE HATH YAH PAYGAM BHEJA HE,

ROSHNI KE ZARIYE YE ARMAN BHEJA HE,

FURSAT MILE TO KUBUL KAR LENA,

IS PREM NE APNA SALAM BHEJA HE.